بسیج

بسیج نهادی مردمی که امروزه حدود 20 میلیون عضو دارد.خیلی وقتها هم هنرمندی های آنها را دیده ایم.

به قول رهبر بسیجی فقط امام علی(ع)بود که خود را فدای اسلام نمود.

در این مطلب به لزوم تشکیل بسیج می پردازیم.

 

شاید این ابهام برأی برخی بوجود آید که با وجود گروه های اسلامی و انقلابی و  فعالیت نهادها و دستگاه های دولتی و حضور یکپارچه مردم در پیروزی انقلاب و رفراندوم جمهوری اسلامی ایران ،چه نیازی به تشکیل بسیج بوده است؟

برأی پاسخ به این مطلب، ابتدا استناد می کنیم به بیان بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران که در اندیشه تشکیل بسیج بوده اند و این برنامه حتمی امام (ره) بوده که از سال ها قبل روی آن فکرکرده بودند لذا می بایستی چنین تشکلی راه اندازی میشد تا پایه های اندیشه های دفاعی مردمی در زمینه های انقلاب اسلامی استوار می گشت. سپس اشاره می کنیم به شرأیط و وضعیت سیاسی – اجتماعی ایران انقلابی که به طور حتم نیازمند بسیج سازی مردم و سازمان دادن به آحاد مردم برأی اداره انقلاب و کشور بوده است.

دیگر دلیل تشکیل بسیج این نهاد اجتماعی حفظ حضور مردم در صحنه بوده تا مردم از انقلاب و ولایت فقیه جدا نشوند. از دیگر شرأیط و زمینه هایی که موجب شد مسئله بسیج یک امری حتمی در دستور کار صیانت انقلاب و مردمی کردن آن قرار گیرد، حضور گروه های غیرانقلابی و به عبارت مناسب تر غیر اسلامی و نفوذ آنان در دل جوانان و قشر فعال کشور که خطر فاصله و جدایی میان توده مردم و دولتمداران انقلابی بسیار زیاد بوده است.

اصلی ترین مساله بسیج ، بکارگیری نیروهای مردمی در ماموریتهای محوله بسیجیان اعم از دانش آموزی ، دانشجویی ، کارگری ، کارمندی ، عشایر و غیره می باشد. تشکیلات بسیج به علت ساخت مردمی از یک طرف و گستردگی آن از طرف دیگر باید طوری تنظیم شود که هم در زمان صلح و هم در زمان جنگ بتواند کارآیی لازم را داشته باشد .دیگر هدف بسیج نگهبانی از انقلاب اسلامی و دستاوردهای آن و جهاد در راه خدا و گسترش حاکمیت قانون خدا در جهان طبق قوانین جمهوری اسلامی ایران و تقویت کامل بنیه دفاعی از طریق همکاری با سایر نیروهای مسلح و همچنین کمک به مردم هنگام بروز بلا و حوادث غیر مترقبه می باشد و زمینه های حکومت عدل الهی و جهانی امام عصر (عجل الله فرجه) را آماده سازد .

امام زود متوجه شدند که نمی شود با این افکار دیمی توده ای، در مقابل این تشکیلات که مردم را صید می کنند و می گویند می خواهیم با عموم مردم حرف بزنیم به سادگی روبرو شد ولی این ها رفتند توی دل مردم و از راه های خاص خودشان هم وارد شدند. هم مطبوعات داشتند برأی خودشان، روزنامه ها، مجله ها و امثال اینها، خوب این رفته رفته توده را از پا در می آورد. این یک دولت که نبوده، دوره شاه خوب مردم خود به خود با رژیم شاه بد بودند، اما گروه ها هر کدام یک بخشی را صید می کردند. روز افزون هم بودند. می خواهم بگویم که اینجا یک انعطافی در افکار امام، آن افکار ناب اسلامی که داشتند، تکیه برمردم، یک چیزی به آن اضافه شد و آن اینکه ما هم احتیاج به تشکیلات داریم که این تشکیلات یک محورش همان حزب جمهوری اسلامی بود که به ما اجازه دادند خوب پیش از انقلاب حتی اعضای شورأی مرکزی را تعیین کرده بودیم. یعنی آشنایی داشتیم و شناسایی کردیم به ما اجازه دادند که حزبمان را شروع کنیم یک قدم بعدی کمیته ها خودشان تشکیل شدند، کمیته های انقلاب، امام تأیید کردند، فرمانده گذاشتند برأیش، مردم جمع شدند سپاه را تشکیل دادند که سپاه هم خوب قبل از بسیج است در همان ماه های اول تشکیل شده خیلی زود جبهه ملی، نهضت آزادی و منافقین در این فکر بودند یک چیزی هم تشکیل دادند ولی خوب این که امام تشکیل دادندشورأی انقلاب تائید کرد این سپاه فعلی شد تا در همین 7-8 ماه بحث می شد همه این ها باز گروه بودند. چیزی که تو دل مردم برود و توده مردم را تشکیلاتی بکند، تفاوت می کرد یک چیزی جایش خالی بود ایشان چون فکر بسیج را داشتند اما بسیجی که تشکیلاتی نداره، بسیج که هر وقت می خواستند فرمان می دهند و مردم بیایند صحنه، چون این فکر نمی توانست کارأیی داشته باشد چند سالی بشود یک کشوری با 20 میلیون جوان که دارد بیست میلیون تفنگدار نیز داشته باشد. بیست میلیون ارتش داشته باشد و بدینوسیله ارتش بیست میلیونی آغاز گردید. (صحیفه نور، جلد 11، ص 121)

منبع:تارنمای بسیج و ...