صهیونیسم شناسی،ساختار و فعالیتها

دانستن اندیشه صهیونیسم،تاریخچه،ساختار و فعالیتهای آن از مهمترین مقالات دشمن شناسی به شمار می رود.

در این مقاله که واقعا همه ی کسانی که بیدارند و مسلمانند لازم است.همه آنانی که می خواهند اسرائیل خونخوار را بشناسند باید اندیشه صهیونیسم که اکنون قدرت زیادی پیدا کرده است را بشناسند.در این مقاله به صورت مختصر و مفید سعی شده تا اندیشه صهیونیسم را بشناساند.

از همه عزیزان دعوت می کنیم که اگر حتی هیچ مقاله ای را از این وبلاگ نخوانند مقالات دشمن شناسی به خاطر عقایدی که دارند بخوانند.

بسم الله الرحمن الرحیم

تعریف صهیونیسم:

واژه صهیونیسم به صهیون که کوهی در قدس است نسبت داده می شود، بعد از آن این نام بر قدس نهاده شد و سپس تمام فلسطین به این نام خوانده شد، بعد از این هم نام یک جنبش سیاسی شد که هدف از آن تحقق اندیشه سیاسی برپایی دولت مستقلی برای ملت یهودی بود.

هرتزل در اولین کنگره یهود که در سال 1897م. برگزار شده بود گفت: صهیونیسم در واقع "حرکت ملت یهود برای رسیدن به فلسطین است ".

برخی دیگر از یهودیان از آن به عنوان "جریان آزادی خواهی ملی یهودیان " نام بردند.

مضمون اندیشه صهیونیستی بازگشت به سرزمین موعود و برپایی دولت یهودی بر آن است.

اصل این اندیشه به عصر آوارگی و پراکندگی یهودیان به دست بابلیها یعنی به حدود شش قرن پیش باز می گردد، ولی تا اواسط قرن هجدهم میلادی این اندیشه ها فاقد دورنمای مشخص، هدف و راه کار بود.

در قرن هجدهم و دقیقا در سال1863در شهر لنینگراد (پترزبورگ) سازمانی تشکیل شد که بر خود نام "اتحادیه اسرائیلی برای عموم جهان " نام نهاده بود که اهدافی دقیقا همانند اهداف جنبش صهیونیسم داشت. اهدافی که بعدها برای جنبش صهیونیسم ترسیم گردید، در سال 1871 سازمان "دوستداران صهیون " در روسیه سفید شکل یافت.

اما در رابطه با به کارگیری واژه "صهیونیسم " در معنای اصطلاحی آن باید گفت که اولین بار در سال 1890 توسط "ناتان پیرنبوم "به کار رفت، این در حالی است که هرتزل مسئله کشف صهیونیسم توسط پیرنبوم را رد نمود که این مسئله باعث خصومت بین دو شخص شد به نحوی که پیرنبوم صهیونیسم را ترک گفته و با آن به ضدیت پرداخت.

تفاوت میان نظریه صهیونیستی و یهودی در رابطه با بازگشت به فلسطین

در دیدگاه یهودی بازگشت به فلسطین به اراده خداوند و بدون تلاش انسانی صورت خواهد پذیرفت اما از دیدگاه صهیونیستی بازگشت نیازمند تلاش بشری است زیرا تلاش بشری مشیت الهی را تحرک می بخشد و باعث تعجیل آن می شود، پس این کار مستلزم تلاش بشری است.

عوامل اولیه شکل دهنده جنبش صهیونیسم

دو عامل باعث شکل گیری جنبش صهیونیسم شدند:

وعده الهی: در متون و تعالیم تلمودی ادعا شده است که یهودیان دارای حقوق الهی در سرزمین های اسلامی هستند، این سرزمین ها عبارت اند:

"از رود ـ فرات ـ تا دریای غربی ـ نیل جایگاه و محل استقرار شماست "
"و میراث ابدی شماست ".
خدا خطاب به موسی گفت: "من یهوه هستم ".
"یهوه پرودگار خود صهیون قدس ـ را برگزید تا جایگاه و مسکن او باشد ".

کوچک شمردن دیگر ملل در طول تاریخ و در تمام اماکن و به مذلت کشاندن آنها در همه جای که در آن حضور دارند باعث گردید تا گسترش شکل گیری جنبش صهیونیسم سرعت یابد.

اهداف صهیونیسم و راه کارهای آن

اهداف سه گانه صهیونیسم عبارتند از:

یک: پاسداری از برتری نژادی یهودی و جلوگیری از ذوب شدن در دیگر نژادها.

دو: تلاش برای بازگشت به سرزمین موعود و برپایی دولت اسرائیل. یک متفکر صهیونیست می گوید: "ما پول و ثروت بسیار عظیم و گسترده ای داریم پس باید از تمامی ابزارهایی که در اختیار داریم برای بازپس گیری سرزمینمان استفاده کنیم ".

سوم: تسلط بر تمامی ملل روی زمین و به تسخیر درآوردن تمامی آنان در راستای خدمت به نژاد یهود.

راه کارهایی که صهیونیسم برای تحقق اهداف خود در دستور کار قرار داده است:

یک: ریشه دار نمودن اندیشه صهیونیستی ـ اندیشه بازگشت به سرزمین موعود و برپایی دولتی دارای حاکمیت ـ در ذهن تمامی یهودیان.

دو: تبلیغ و بسط اندیشه های صهیونیستی در میان تمام متفکران و سیاستمداران جهان.

سه: فریفتن دولت های ابرقدرت با وانمود کردن این مطلب که تحقق منافع آنها در گرو منافع صهیونیسم است.

چهار: ایجاد سازمان جهانی صهیونیسم دائم برای اجرای دستورالعمل های کنگره بال آنرا در سال 1897 به تصویب رساند.

وابستگی هایی که صهیونیسم بر آن تکیه دارد

صهیونیسم به سه امر وابسته است:

وابستگی دینی (مذهبی)
وابستگی ملی به سرزمین اسرائیل
وابستگی نژادی (قومی)

وابستگی دینی


صهیونیسم به دین به عنوان میراثی تاریخی که بین تمامی یهودیان مشترک است می نگرد، همانگونه که آلمانیها به میراث ملت آلمان به عنوان تاریخ مشترک تمامیشان نگاه می کنند و از این مبدا برای تحقق اهداف مشترک استفاده می کنند.

آنها به دین وابستگی دارند اما به آن پایبند نیستند، پس می توان دین را به عنوان یک عنصر مهم از عناصر بقای صهیونیستها به شمار برد و فرقی نمی کند که صهیونیست ها مذهب گرا باشند یا لائیک. پس دین یک عنصر از عناصر قومیتی به شمار رفته و گرد هم آمدن در حول آن به معنای احترام به آن نیست.

یهودیان در دیگاه صهیونیستی یک ملت به شمار می روند نه یک طایفه دینی. پس همه به دین احترام می گذارند گرچه به هیچ یک از دستورالعمل های آن عمل نمی کنند.

کسی که از مسئولیت های دینی خود شانه خالی کند به خدای خود خیانت کرده است ولی این امر الزاما به آن معنی نیست که به امت خود خیانت کرده است. پس اصل بر ملت و قومی گرایی است (وفاداری به میهن و قومیت) و نه پایبندی به دین و مذهب.

دین یهودی همچنین اثرات عمده ای در تقویت حس برتری یهودی داشته و صریحا آنرا به بازگشت به سرزمین اسرائیل امر می کند.

در متون تلمود به صراحت از یهودیان به عنوان ملتی برگزیده یاد شده "خداوند آنها را به عنوان مردم خویش برگزید تا خود خداوند آنها شود ".

احساس یکه تازی صهیونیستها در آنها احساس برتری و حقیر شمردن دیگران "غیریهودیان " داده است، آنها حتی در زمانی که تحت شدیدترین فشارهای مذلت آور قرار داشتند باز هم مملو از حس برتری و کبر بودند حتی آنها پای از آن فراتر نهاده و تمام انزوا و مذلت کشیده شدن را به دلیل آن می دانند که ملل دیگر برتری آنها را حس کرده اند.

دینشان هم آنها را امر می کند تا به سرزمین موعود بازگردند، که این امر توجه و عشق آنان را به سرزمین اسرائیل افزایش می دهد عشقی که با مهاجرت تکتک یا دسته جمعی به این سرزمین و اقامت دائم در آن جلوه گر می شود و تشکل درباره دولت یهودی " نام دارد. از تعالیم تلمود آمده است، هر یهودی که قادر به مهاجرت به سرزمین موعود بوده باشد و این کار را نکند کافر است، از دیگر تعالیم تلمود عدم رحم به دیگران است و بر آنها کاملا سلطه یابند، از این دیدگاه اهداف صهیونیستی کاملا در راستای تعالیم دین یهودی قرار دارد و یکی از نشانه احترام صهیونیست ها به دین حتی اگر هم به آن پایبند نباشند، مشهود می باشد.

عزیزان برای آشنایی بیشتر با دین یهود می توانند به سه مقاله ابتدایی این وبلاگ،یعنی یهود شناسی 1و 2و 3و 4 مراجعه فرمایند.

گوشه ای از عقاید یهودیان:

"یهوه " تنها پروردگار یهودیان است و بس، و بقیه مردم (غیریهودیان) خدای دیگری دارند.

این پژوهش سعی دارد تا تعریف جامعی از صهیونیسم، مفاهیم، چگونگی شکل گیری، فعالیتهای تشکیلاتی، سیاسی، نظامی و فکری این جریان در تشکیل رژیم صهیونیستی، همدستی غرب و از جمله آمریکا، انگلیس و فرانسه در راستای تحقق اهداف صهیونیسم ارائه دهد.

یهودیان از تورات برای شناخت دین خود استفاده می کنند و در این زمینه از "تلمود " که شرحی شفاهی از تورات است و مدتها پس از وفات حضرت موسی(ع) جمعآوری و تدوین گردیده، سود میجویند. براساس مندرجات تورات خدای آنان "یهوه " است که تنها پروردگار یهودیان است و بس اما بقیه مردم (غیریهودیان) خدای دیگری دارند.

همچنین در لابه لای این پژوهش مفهوم امپریالیسم استعمارگر مورد بررسی قرار گرفته و ارتباط آن با امپریالیسم صهیونیستی، چگونگی ارتباط این دو با یکدیگر جهت انتقال سلطه گری بر فلسطین و کشورهای عربی از استعمار غربی به اشغالگری صهیونیستی به کنکاش نشسته است.

علاوه بر آن، سیاست های نژادپرستانه رژیم صهیونیستی که از طریق سرکوب به تحقق اهداف خود در یهودی سازی فلسطین و تحقق اسرائیل بزرگ "از نیل تا فرات " می پردازد، مورد بررسی قرار گرفته است.

تابوت و هیکل

خدا به موسی دو لوح سنگی و یک وصیت برای بنی اسرائیل داد و برایش تابوتی را که از چوب باید می ساخت توصیف نمود، این دو لوح، وصیت و عصای موسی داخل این تابوت قرار داشت.

هیکل: این اندیشه داود (ع) بود که سلیمان(ع) آنرا اجرا نمود، دوره داود دوره جنگها بود، اما در عهد سلیمان ثبات و سازندگی وجود داشت، پس او هیکل را بنا نهاد، هیکل سازه ای مربع شکل است، نه مساحتی بزرگ دارد و نه حجم بزرگ، او آنرا برای عبادت خود و جایگاهی برای تابوت و نیز محلی جهت تقدیم قربانی ساخت.

روحانیون یهودی می گویند: موسی برای آنها تورات و اسفار پنجگانه را به جای گذارده و شریعت را از طریق شاگردانش که از او به طور شفاهی فراگرفته بودند باقی گذارده است، شاگردانش این مسائل را از طریق رفتار عملی او دریافته اند و "تلمود " لقب گرفته است، چیزی شبیه "ِسنت ".

سنت در واقع قوانین و مقرراتی است که مسائل سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و شهری را بین مردم سامان می بخشد.

روحانیون یهودی بر آنچه که از شاگردان موسی فراگرفته بودند افزودند پس همه این مجموعه "تلمود " نام گرفت

از بیم از بین رفتن این مجموعه در سال 150 میلادی در کتابی گردآوری شد که نوشتن شرح هایی بر آن نمودند که شرح های آن "جمارا "نامیده شد، پس تلمود همان "مشنا و جمارا " است.

پی نوشتها:

مقارنه الادیان، یوسف العشی
سفر الخروج
الیهود فی تاریخ الحضارات الاولی [یهودیان در تاریخ تمدنهای اولیه]، گوستاف لوبون، ترجمه عادل زعیتر،
سفر الخروج الاصحاح
قصه الحضاره
الکنز المرصود فی قواعد التلمود، روهلنج، ترجمه از فرانسه به عربی، یوسف نصر،
صهیونیسم و نژادپرستی مجموعهای از پژوهشها در رابطه با صهیونیسم و نژادپرستی در نشست طرابلس
سه هدف داشت: مقاومت در برابر ذوب شدن در جوامع، اهمیت و تکیه بر قومیت و مهاجرت و سکونت در فلسطین
خاطرات هرتزل، ماروین لونتال
سفر التیه سفر خروج
مزمور سفر
صهیونیسم و نژادپرستی مجموعه از پژوهشها در رابطه با صهیونیسم و نژادپرستی در نشست طرابلس.
اندیشه های صهیونیستی
سفر الخروج صهیونیسم به مقوله "ملت برگزیده خدا " بهعنوان انگیزهای جهت تسلط بر دیگر ملل و حتی قتلعام آنها در صورت لزوم مینگرد، پس میتوان گفت که تعریف و تمجید از خود و تکیه بر وحشیگری دو رکن اصلی سیاسی و صهیونیستی هستند، صهیونیستها خود را در جهانی تصور میکنند که "تنها به قدرت احترام میگذارد "، مشکل فلسطین هم از دیدگاه آنها تنها از طریق سرنیزه و زور اسلحه حل میشود نه از راه قوانین و قطعنامههای رسمی. صهیونیسم یهودیان را تحت نام "سرزمینی بدون ملت برای ملتی بدون سرزمین " به سوی فلسطین میکشاند و برای تحقق این منظور از تمامی راهکارها جهت خالی نمودن فلسطین از جمعیت فلسطینی آن استفاده نمودند، آنها پس از ناکارآمد شدن راهکارهای سیاسی و اقتصادی به قدرت نظامی برای تحقق هدف خود در تخلیه فلسطین از فلسطینیان پناه بردهاند، اسرائیل همواره سعی دارد خود را "طالوت کوچک و دلیر " نشان دهد که جالوت (یعنی اعراب) را از پای درآورد، صهیونیستها عربها را عقبماندگانی به تصویر میکشند که به هیچ عنوان حاضر به پذیرش پیشرفت نخواهند شد، در حالیکه قرآن در قرون اولیه از آنها نسلی از بهترین نسلها ساخته شد اما شکلگیری چنین نسلی هرگز تکرار نخواهد شد

به نقل از اسلام تایمز از فارس